Istnieją trzy główne metody:
1. Metoda chemiczna
Mówiąc prościej, polega to na dodaniu środków chemicznych do ścieków, aby umożliwić zanieczyszczeniom w nich zawartym reakcję i ułatwić ich usunięcie.
Metoda koagulacji：TZasada działania metody koagulacji polega na dodaniu do wody środków chemicznych, które powodują agregację drobnych zawieszonych cząstek i tworzenie większych kłaczków, a następnie osiadanie ich pod wpływem grawitacji. Metoda ta pozwala skutecznie usuwać z wody substancje o barwie chromatycznej, bakterie i niektóre substancje organiczne. Jednak jej skuteczność w oczyszczaniu substancji całkowicie rozpuszczonych w wodzie jest ograniczona, a na efekt oczyszczania łatwo wpływają wahania temperatury i wartości pH wody.
Metoda utleniania:UUtleniacze (takie jak chlor i ozon) rozkładają substancje toksyczne na nieszkodliwe. Ozon ma dobre właściwości i nie powoduje zanieczyszczeń wtórnych, ale jest drogi. Chlor jest powszechnie stosowany i nadaje się do oczyszczania ścieków zawierających fenol i cyjanek. Efekt utleniania w powietrzu jest raczej słaby i jest zazwyczaj stosowany w ściekach, w których zanieczyszczenia łatwo ulegają utlenianiu.
Metoda elektrochemiczna: Aby umożliwić zanieczyszczeniom reakcję na powierzchni elektrody w celu ich usunięcia, stosuje się elektryczność, a czasami dodaje się chlorek sodu w celu wzmocnienia efektu. Metoda ta ma dobre właściwości przetwórcze, ale jej wady są oczywiste: z jednej strony zużywa dużo energii elektrycznej i generuje wysokie koszty operacyjne; z drugiej strony, w trakcie procesu mogą zachodzić reakcje uboczne, prowadzące do wtórnego zanieczyszczenia.
2. Metoda fizyczna
Oddzielanie zanieczyszczeń stałych od wody metodami fizycznymi.
Metoda filtracji polega na stosowaniu materiałów filtracyjnych z mikroporami (takich jak filtry mikroporowate) w celu wychwytywania zawieszonych w wodzie ciał stałych.
Zasada sedymentacji polega na wykorzystaniu siły grawitacji, aby umożliwić cięższym cząsteczkom zawieszonym w ściekach naturalne opadnięcie na dno zbiornika wodnego.
Metoda flotacji powietrznej polega na wprowadzeniu do wody dużej liczby drobnych pęcherzyków powietrza, które przylegają do cząsteczek zanieczyszczeń i tworzą ciało pływające o gęstości mniejszej niż gęstość wody. Następnie unosi się ono na powierzchnię wody dzięki sile wyporu i jest usuwane za pomocą urządzeń zgarniających.
Metody te są proste i łatwe w użyciu, jednak nie usuwają zanieczyszczeń rozpuszczonych w wodzie i mają ograniczenia w stosowaniu.
3. Technologia utleniania fotokatalitycznego
Dzięki zastosowaniu światła ultrafioletowego i środków utleniających (takich jak nadtlenek wodoru) trudne do rozkładu zanieczyszczenia (np. polichlorowane bifenyle) mogą zostać całkowicie zniszczone.
Istnieje metoda zwana „fotokatalitycznym procesem Fentona”, która pozwala na szybką produkcję dużej ilości substancji czynnych i efektywny rozkład materii organicznej pod wpływem połączonego działania światła i jonów żelaza.
Inną metodą jest dodanie światłoczułych materiałów półprzewodnikowych (takich jak dwutlenek tytanu), które pod wpływem światła generują silnie utleniające wolne rodniki, całkowicie rozkładając zanieczyszczenia na nieszkodliwe substancje, takie jak dwutlenek węgla i woda. Metoda ta ma ogromny potencjał w usuwaniu opornych zanieczyszczeń.
Czas publikacji: 11-11-2025
