Proces elektrolizy roztworu solanki przy użyciu elektrod tytanowych w celu wytworzenia chloru jest powszechnie określany jako „elektroliza solanki”. W tym procesie elektrody tytanowe są wykorzystywane w celu ułatwienia reakcji utleniania jonów chlorkowych w solance, co prowadzi do wytworzenia gazu chlorowego. Ogólne równanie chemiczne reakcji jest następujące:
W tym równaniu jony chlorkowe ulegają utlenianiu na anodzie, co skutkuje produkcją gazu chlorowego, podczas gdy cząsteczki wody są redukowane na katodzie, co daje gaz wodorowy. Ponadto jony wodorotlenkowe ulegają redukcji na anodzie, tworząc gaz wodorowy i wodorotlenek sodu.
Wybór elektrod tytanowych wynika z doskonałej odporności na korozję i przewodności tytanu, co pozwala na stabilną reakcję podczas elektrolizy bez korozji. To sprawia, że elektrody tytanowe są idealnym wyborem do elektrolizy solanki.
Elektroliza wody słonej zazwyczaj wymaga zewnętrznego źródła zasilania, aby zapewnić energię do reakcji elektrolitycznej. To źródło zasilania jest zazwyczaj zasilaczem prądu stałego (DC), ponieważ reakcje elektrolityczne wymagają stałego kierunku przepływu prądu, a zasilacz DC może zapewnić stały kierunek prądu.
W procesie elektrolizy wody słonej w celu wytworzenia gazu chlorowego powszechnie stosuje się niskonapięciowe zasilanie prądem stałym. Napięcie zasilania zależy od konkretnych warunków reakcji i konstrukcji sprzętu, ale zazwyczaj mieści się w zakresie od 2 do 4 woltów. Ponadto natężenie prądu zasilania jest kluczowym parametrem, który należy określić na podstawie rozmiaru komory reakcyjnej i pożądanej wydajności produkcji.
Podsumowując, wybór źródła zasilania do elektrolizy wody słonej zależy od konkretnych wymagań eksperymentów lub procesów przemysłowych, aby zapewnić efektywną reakcję i uzyskanie pożądanych produktów.
Czas publikacji: 16-01-2024
